پایابی بتن به معنی دوام بتن و میزان تحمل آن در برابر فرسایش، هوازدگی و یا تغییرات شیمیایی و محیطی است. اگر در حوزه ی ساختمان و ساخت و ساز فعالیت می کنید، در کنار انتخاب دقیق آجر، باید توجه ویژه ای به پایابی بتن نیز داشته باشید. این کار باعث میشود از تخریب های احتمالی در آینده جلوگیری کنید. در همین راستا مهندس ناظر باید طول عمر سازه بتنی را با پایایی بتن و براساس شرایط اقلیمی نوع مصالح و تواتر بهره برداری، دوام بتن را بالا ببرد. در ادامه این مقاله قصد داریم نکاتی را به شما بیاموزیم که بتوانید بیشترین کارایی را از بتن بدست بیاورید.
۲نکته برای افزایش دوام بتن.
به طور کلی عواملی که بر پایایی بتن موثر است به دو دسته عوامل بیرونی و درونی تقسیم بندی می شود. عوامل بیرونی شامل میزان آب موجود در محیط بتن، میزان املاح موجود در محیط و یا میزان حضور جلبک و گیاهان، درجه حرارت و میزان رطوبت منطقه، میزان فرسایش بتن می شود. در صورتی که عوامل درونی شامل تنها دو عامل مصالح مورد استفاده قرار گرفته در ساخت ملات و خطاهای احتمالی در زمان عمل آوری و اجرای بتن است.
۱. نسبت آب به سیمان
به طور کلی این نسبت باید از ۰.۴۵ درصد کمتر نشود و در صورتی که در مناطق مجاور با آب دریا و با شرایط اقلیمی مرطوب حضور دارید این نسبت باید از ۰.۰۵ درصد کمتر نشود.
۲. مواد حباب ساز
به طور کلی مواد حباب ساز را برای افزایش مقاومت بتن، افزایش حجم، کاهش نسبت آب به سیمان، افزایش مقاومت بتن تازه و همچنین در برابر یخبندان استفاده می شود. بنابراین می توانید با استفاده بهینه از این مواد کارایی بتن را افزایش دهید.
۵ عامل در کاهش پایایی بتن
۱. سایش
فرسایش بتن در شرایطی که سازه هیدرولیکی می باشد و یا در سد ها اتفاق می افتد که در این موارد مهندسین با افزودن مواد معدنی و با افزایش مقاومت فشاری بتن از این اتفاق جلوگیری می کنند.
۲. یخ زدگی
ورود آب به منافذ بتن، یخ زدگی و در نهایت آب شدن این یخ ها موجب تخریب بتن خواهد شد برهمین اساس باید تخلخل بتن و مقاومت ملات را در برابر این شرایط بالا ببرید. چگونه؟ با انتخاب مصالح درجه یک، پایین آوردن نسبت آب به سیمان و رعایت اصول نگهداری و عمل آوری بتن و زهکشی مناسب می توانید مقاومت بتن را افزایش دهید.
۳. خوردگی فولاد
حضور انواع مقاطع فولادی در بتن امری اجتناب ناپذیر می باشد، از سوی دیگر این مقاطع با توجه به قلیایی یا اسیدی بودن محیط کنش و واکنش هایی از خود نشان می دهند. پیشنهاد می شود برای افزایش مقاومت بتن میزان کلرید را در بتن آرمه از ۰.۶ کیلوگرم در هر متر مکعب بیشتر استفاده نکنید همچنین یون کلرید قابل حل در آب در بتن آرمه سخت شده در طی ۲۸ روز را از مطابق با مقادیر مجاز آیین نامه بتن در نظر بگیرید.
۴. واکنش های شیمیایی
همچنان نسبت آب به سیمان در ملات بتن از اهمیت بالایی برخوردار است، پس در این مورد نیز ضمن کاهش این نسبت باید تاب آوری ملات را در برابر املاحی از قبیل کربنات ها، سولفیت ها، سولفات و املاح کلریدی افزایش دهید. نکته قابل توجه عدم افزایش میزان سیمان مصرفی جهت افزایش مقاومت بتن می باشد چرا که نتیجه عکس دارد، بهتر است به جای استفاده از سیمان از پوزولان و مواد افزدنی معدنی بهره ببرید.
۵. واکنش های قلیایی
این واکنش ها شامل کانیهای موجود در سنگدانه های ملات بتن است که منبع تامین واکنش های شیمیایی دو منبع درونی (متریال موجود در ملات، سیمان، آب مواد افزودنی شیمیایی و معدنی) و بیرونی (مایعات دارای املاح مانند آب) می باشد.